منادی شد جهان را هر که بد کرد
نه با جان کسی با جان خود کرد
...
مگر نشنیدی از فراش این راه
که هر کو چاه کند افتاد در چاه
...
سرای آفرینش سرسری نیست  ... زمین و آسمان بی داوری نیست